Some days I don't know if I am wrong or right
سلام.
وقتی فکر میکنم چهقدر موقع عصبانیتم میتونم آسیب بزنم، از خودم میترسم! میتونم با همه بجنگم و هیچچیزی جلودارم نباشه!! وقتی از شدت خشم میلرزم و بلندبلند با خودم حرف میزنم، دوست دارم همون لحظه بمیرم! چهقدر نفرتانگیز... چهقدر انسان وسیعه و خودش خبر نداره!
پینوشت: اوج عصبانیتم میدونین کجاست؟ واقعا میتونم به خاطرش آدم بکشم! وقتی فرهنگ استفاده از پلهبرقی رو رعایت نمیکنین! اگه هر پلهش به اندازه دونفر جا داره اصلا به این معنی نیست که شما و همراهتون باید حتما روی یک پله بایستین! لاین سمتچپ همیشه و همهجا تندروئه! چه تو بزرگراه چه تو پله برقی. ولاغیر.
+ دائما دیگه شده ذکر شبانهروزم: خدایا توروخدا ترم دیگه مجازی نباشه.
اعوذ بالله من الاین مسخرهبازیهای دانشگاه مجازی :(
- ۹۹/۰۴/۰۶
روی پلهبرقی که نباید دوید خب. من اینقدر از اینایی که از کنارم روی پلهبرقی سبقت میگیرن اذیت میشم که تکنفره هم باشم، یهجور میمونم که نتونن رد بشن :| حس دزدی داره :)) من خودمم پیش اومده که شدیدا عجله داشتم. پلههای معمولی واسه همین عجلههاست.
+ احتمالا مجازی میشیم دوباره :| مثل اون بار که ریاست نامحترم جمهور گفت از شنبه همهچی رواله، الان چهار ماهه که به اون شنبه رویایی نرسیدیم :| اینبار هم که گفته از ۱۵ شهریور برید سر کلاس، احیانا تا تیر سال بعد بمونیم خونه :(