سلام.
می‌دونم هزارتا کار دارم، می‌دونم تازه خوندن مقاله‌ام تموم شده و باید برای فردا صبح پاور و متن ارائه‌ام رو آماده کنم، می‌دونم کامنت‌هام رو جواب ندادم هنوز؛
ولی یکی از سال‌بالایی‌های گروه، این‌قدر فرد زیباییه، این‌قدر مسیر زیبایی رو رفته و این‌قدر مشتاقم که باهاش حتما صحبت کنم که مجبور شدم نصفه‌شبی بیام یک پست بذارم و از زیبایی‌هاش تعریف کنم :))
+بچه‌ها زیبایی درونی منظورمه، گرچه نمی‌تونم بگم که زیبایی ظاهری نداره!
دست راستش رو سر من :)
پیش‌نوشت:
تا اومدم تو، اول تعجب کردم که اِ اینجا کجاست؟ بعد یه کم دقیق‌تر شدم به عنوان وبلاگ. بعد هم اسم جوزفین مارچ. :)))
می‌بینم که یک تغییر قالب داشتی. به به.
حالا برم و برگردم سراغ مطلب.
قاعدتاً به جای پست گذاشتن باید اون موقع می‌رفتی به اون فرد زیبا پیام می‌دادی خب :)))
البته نصف شب به هر فردی، چه زیبا و چه زشت پیام دادن کار چندان پسندیده‌ای نیست:دی
و خب موفق و موید باشی.
وقتی با همچین آدمایی روبه رو میشی خیلی دوست داری که باهاشون همصحبت بشی و درارتباط باشی:) من برای شما یه ارتباط زیبا آرزو میکنم:))
پ.ن: چرا اینهمه قالبات گوگولین؟ نمیگی بقیه هم یهو دلشون بهونه میگیره؟:"(
پ.ن۲: میگم زدی تو کار تبلیغاتا:دی
پ.ن۳: رنگ بنفشی که انتخاب کردی و کلا ترکیب رنگها کنار هم خیلی خوب از آب دراومدن:)
دلم نیامد نگویم:
من در تو روحیه scientist شدن می بینم .
ای وااااای چقدر اینجا قشنگ شده 😭
همه چیزش زمستونه، اصلا وارد شدم سلول‌هام یخ بست *_*
قالب نوت مبارک جوزفین :*
چقدر عکس گوشه‌ی وبلاگ خوبه، قشنگ ایده‌آل منه 😍
خیره ان‌شاءالله 🌷
کاش ما رو با زیبایی هاش آشنا میکردی :)